لویی آلتوسر (Louis Pierre Althusser) (1918 -1990) شخصیت اصلی نهضتی موسوم به مارکسیسم ساختاری (structural Marxism) است که در پی بازنگری و تفسیر دوباره مارکس در پرتو کار ساختارگرایانی چون لوی استروس بود.

بیش تر چیزهای عمده ای که آلتوسر به نظریه مارکسیستی افزوده است، مانند نظریه قرائت عارضه شناسانه (symptomatic reading)، نظريه گسست معرفت شناختی (epistemological break)، تز جبرگرایی مضاعف (Overdeterminism Thesis) و اصرار بر تفکیک قاطع بين علم و ایدئولوژی از دخالت های وی در این مجادلات نشئت می گیرد، چنان که علاقه بعدی وی به کارهای مائو زدونگ (تسه تونگ) چنین است.

به طور کلی مقصود کلی طرح آلتوسر تثبیت مارکسیسم به صورت نوعی «ضدانسانگرایی نظری» (theoretical antihumanism) است؛ یعنی نظریه‌ای اجتماعی که توجه آن نه به اعمال افراد بشر بلکه به روند تاریخی است: «روند تاریخی بدون سوژه» – عنوانی که بدان شناخته شده است