تاریخ موسیقی ایران
تاریخ موسیقی ایران کتابی است نوشته حسن مشحون (۱۲۸۵۔ ۱۳۵۹ ش) که از یادداشتهای پراکنده او طی چهل سال پژوهش در منابع و سماع فراهم آمده، به همت امیر بانو کریمی (مصفا) مدون گشته و در ۱۳۷۳ منتشر شده است. این کتاب، به لحاظ زمان نگارش، پس از کتاب سه جلدی سرگذشت موسیقی ایران تأليف روح الله خالقی (۱۲۸۵- ۱۳۴۴ش) انتشار یافته و از حیث اعتبار در کنار آن قرار می گیرد و جزو چند کتاب مرجع مهم به زبان فارسی درباره تاریخ موسیقی ایران از آغاز تاکنون است. نویسنده از اولین فارغ التحصیلان رشته تاريخ و جغرافیا بوده و دو سال در گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تاریخ موسیقی تدریس می کرده است.
قسمت اعظم کتاب به شرح و وصف موسیقی و معرفی موسیقی دانان ایرانی از اواسط دوره ناصرالدین شاه تا حدود اوایل دهه ۱۳۴۰ شمسی یعنی برهه ای اختصاص یافته که، با ورود تمدن غربی و مظاهر آن، کتاب و روزنامه و صفحه گرامافون اسباب ثبت و ضبط مطالب و مستندات تاریخی را فراهم کرده است. خواندنی ترین بخش کتاب هم مربوط به همین سالهاست که مؤلف محضر اکثر موسیقی دانهای معتبر وقت را درک کرده و طی چهل سال مجالست و معاشرت از دانش آنها بهره مند شده است.
منبع: فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی (جلد دوم)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.