دیوان پژمان بختیاری

معرفی دیوان پژمان بختیاری

دیوان پژمان بختیاری مجموعه اشعار حسین پژمان بختیاری متخلص به «پژمان» (۱۲۷۹ – ۱۳۵۳ش) است. مادر پژمان، عالمتاج قائم مقامی (اسفند ۱۲۶۲-۱۳۲۶)، از نوادگان قائم مقام فراهانی نیز شاعر بود و «ژاله» تخلص داشت. پژمان، در دوران حیات، مجموعه هایی مانند خاشاک و کویر اندیشه منتشر کرده اما دیوان اشعار او پس از مرگش انتشار یافته است. اشعاری پراکنده از وی موجود است که در این دیوان نیامده از جمله تاریخ منظوم اشکانیان که ظاهراً به چاپ نرسیده است.

مجموعه اشعار مندرج در دیوان او ــ جمعاً مشتمل بر حدود هفت هزار بیت ـ به همت محمدعلی سپانلو و علی باغبانباشی در هفت بخش قصاید، غزلیات، مثنویات، ترکیبات و ابداعات، چهارپاره ها، قطعات و اشعار گوناگون و منظومه ها تدوین شده است. اشعار هر بخش به ترتیب الفبایی قافیه یا ردیف مرتب شده اند. بخشهای غزلیات و مثنویات و ترکیبات و ابداعات بیشترین اشعار دیوان را در بردارند. اشعار جملگی عنوان و بعضاً تاریخ دارند. برای اندکی از آنها نیز شان پیدایش ذکر شده است.

فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی (جلد چهارم)