معرفی رسالهی سپهسالار در مناقب حضرت خداوندگار
رسالهی سپهسالار در مناقب حضرت خداوندگار (تألیف: میان ۶۹۰ تا ۷۱۲ قمری) رسالهای (حدود ۲۵۰۰۰ کلمه) از فریدون ابن احمد سپهسالار (اسفهسالار).
مشتمل است بر سه «قسم» در شرح احوال و مناقب مولانا جلال الدين محمد بلخی (مولوی) و ذکر اصحاب و خلفای وی. نخستین سند در شرح زندگی مولوی و از جملهی کتابهای بسیار مهم در بیان احوال پیشروان سلسلهی مولویه است و چون گذشته بر احوال مولانا به بسیاری از حوادث و نیز به عدهای از معاریف آسیای صغیر در سدهی هفتم اشاراتی دارد از حیث تاریخ تصوّف و علوم و اداب نیز حائز اهمیت فراوان است. در جای جای آن اصطلاحات و تعبیرات صوفیانه و بسیاری از کلمات و ابیات مولانا شرح و تفسیر شده است. انشاء آن استادانه و به اقتضای زمان همراه با استفادهی فراوان از کلمات و ترکیبات و عبارات عربی است. ظاهراً مؤلّف نامی بر رسالهی خود ننهاده است. نخستین بار در ۱۳۱۹ قمری در کانپور، سپس نسخهای در ۱۳۲۵ شمسی گویا به تصحیح سعید نفیسی و نسخهی منقحی در ۱۳۸۵ به تصحیح محمد افشین وفایی انتشار یافت که با تعلیقات و فهارس سودمند همراه است.
منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشتهی محمد شریفی / ویراستهی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.