کارل مارکس (۱۸۱۸-۱۸۸۳) تئوری پردازی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بود که از تاریخ سیاسی فرانسه، فلسفه ی آلمان و اقتصاد انگلستان تغذیه کرده بود. او در بن و برلین درس خواند و عضو یک خانواده‌ی یهودی آلمان بود که افرادش مذهب خود را پنهان نگه می داشتند تا از آسیب های یهودستیزی در امان باشند. مارکس در سال ۱۸۴۳ به پاریس رفت و در آنجا با فریدریش انگلس ملاقات کرد و همانجا ایده‌ی بیگانگی انسان‌ها در جامعه ی سرمایه داری و ضرورت انقلاب پرولتری به منظور اعمال تغییرات اجتماعی را مطرح کرد. در سال ۱۸۴۵ به بروکسل رفت و همراه با انگلس مانیفست کمونیستی (۱۸۴۸) و ایدئولوژی آلمانی را نوشت که این یکی بعد از مرگش منتشر شد. بعد از ورشکستگی روزنامه ای که او سردبیرش بود و همچنین بر اثر فشارهای سیاسی، در سال ۱۸۴۹ به لندن رفت و در کتابخانه ی بریتیش میوزیم روی شاهکارهای خود کار کرد: کلیات نقد اقتصاد سیاسی [ گروندریسه] (۱۸۵۷- ۱۸۵۸) و سه جلد سرمایه (۱۸۶۷، ۱۸۸۴ و ۱۸۹۴). تئوری ارزش اضافه، تعارض ذاتی طبقاتی، تکامل ناگزیر تاریخی از سرمایه داری به سوسیالیسم و زوال دولت در پی رشد موفقیت آمیز جامعه بی طبقه که با کمونیسم حاصل می شود، در این آثار تشریح شده است.

منبع: مدرنیسم / پیترچایدز/ نشر ماهی