درباره کتاب خشم و هیاهو نوشته ویلیام فاکنر

کتاب خشم و هیاهو نوشته ویلیام فاکنر است که در سال 1929 منتشر شده و این کتاب را می توان بهترین اثر فاکنر دانست. در سال 1949 فاکنر به خاطر آن موفق به دریافت جایزه ی نوبل شد. فاکنر درباره ی جایزه ی نوبلش چنین می گوید:

احساس می‌کنم این جایزه را نه به شخص من که به آثارم (که حاصل عمری پر از عذاب و عرق‌ریزی روح آدمی است) داده‌اند، آنهم نه به قصد کسب افتخار و از آن کمتر مال، بلکه به این قصد که از مصالح روح آدمی چیزی آفریده شود که پیش از آن وجود نداشته است. پس این جایزه نزد من ودیعه‌ای بیش نیست.
داستان خشم و هیاهو داستان چهار روز خانواده ی کامپسون است که توسط چهار شخصیت متفاوت در چهار فصل نقل می شود. داستانها در کل حول محور خواهر خانواده «کدی» می گردد.
فصل اول روز هفتم آوریل 1928 است و از زبان بنجامین نقل می شود که کندذهن است و از دریچه ی ذهن او به اطراف می نگرد.
فصل دوم از دید کونتین پسر بزرگ خانواده در دوم ژوئن 1910 نقل می شود. او علاقه ی خاصی به خواهرش کدی دارد و حاضر است به خاطر او به همراه او و بنجامین از خانه فرار کند. دو فصل اول کتاب به قدری سخت خوان و پیچیده است که ممکن است خیلی از خوانندگان قبل از پایان این دو فصل کتاب را نیمه کاره رها کنند. این نوع نوشتن که به نوعی جریان سیال ذهنی است به عنوان روشی است که پس از این کتاب بسیاری از نویسندگان حتی در ایران به آن روی آوردند.
فصل سوم از دید جیسون برادر فاسد خانواده در ششم آوریل 1928 نقل می شود که سعی دارد از هر فرصتی به نفع خود استفاده کند و اهمیتی برای دیگران قائل نیست.
فصل چهارم از دید دیلسی کنیز خانواده نقل می شود و از ریتم زمانی ثابتی برخوردار است. این فصل در روز هشتم آوریل 1928 اتفاق می افتد.