دیوان محتشم کاشانی

معرفی دیوان محتشم کاشانی

دیوان محتشم کاشانی مجموعه آثار منظوم و منثور شمس الشعرا کمال الدین خواجـه مـيـر احمد کاشانی متخلص به محتشم (وفات: ۹۹۶)، شاعر توانا و پراثر پارسی‌گو است.

اصل محتشم از نراق است. مرثیه دوازده‌بندی او در سوگ واقعه‌ی کربلا و شهادت امام حسين بن على عليهما السلام وی را در صف بلندآوازه‌ترین سرایندگان فارسی‌زبان جای داده است. او، در آغاز جوانی، پیشه پدر را که بزازی بود دنبال کرد؛ اما پس از چندی، دست از این حرفه کشید و به شاعری پرداخت. محتشم، به خلاف بسیاری از شاعران معاصرش، که در پی زندگی بهتر و حامیان شاعر پرور راه هند در پیش گرفتند، ظاهراً به علت درد پا و زمین‌گیر شدن بیست و دو ساله‌اش در پایان عمر قادر به سفر نبود و به رغم آرزویش توفیق سفر هند نیافت. نرفتنش به هند باعث شد که سروده‌هایش زیاده از حد رنگ و بوی سبک هندی نگیرد و زبانش پالوده‌تر بماند. با این همه، اگر جسماً در هند حضور نداشت، شهرتش به آن دیار رسید. شاعرانی چون فیضی دکنی مقام شاعری و «طرز تازه» سخنوری او را می‌ستودند.