سال بلوا نوشته عباس معروفی

معرفی کتاب سال بلوا

سال بلوا رمانی از عباس معروفی (تولد: ۱۳۳۶) است، که در ۱۳۷۱ منتشر شد. معروفی این رمان را به شیوه‌ی یادآوری گذشته در هفت شب روایت می‌کند و با بهره‌جویی از شگرد قصه در قصه، بافتی شرقی به آن می‌بخشد. ماجراهای رمان در آخرین سال‌های حکومت رضا شاه رخ می‌دهد؛ اما، از طریق تداعی‌ها و آمیزش افسانه و واقعیت، مدت زمان گسترده‌تری را می‌پوشاند. روایت هر شب، جز شب هفتم، با تصویرِ داری آغاز می‌شود که «سروان خسروی»، فرماندار نظامی شهرِ سنگسر، برپا کرده است تا از یاغیان و معترضان زهر چشم بگیرد. معروفی نویسنده‌ای تجربه‌گراست، هم از شیوه‌ی قصه‌گوییِ شرقی در قالب قصه در قصه و توازيِ افسانه و واقعیت بهره می‌برد و هم با روایت داستان از دیدگاه دو راوي اول شخص و سوم شخص، زاویه‌ی دیدی گردان را به کار می‌گیرد. او، همچنین، با ایجاد ارتباطی بینامتنی با آثار گابریل گارسیا مارکز ـ مثل کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد و مرگِ از پیش اعلام‌شده – همچنین با رمان‌های اسماعیل فصيح ـ مثل داستان جاوید – در جهت گسترش مضمون اثر خود گام برمی‌دارد.

منبع: فرهنگ آثار ایرانی – اسلامی / جلد چهارم / نوشته‌ی علی آل داود و احمد سمیعی (گیلانی) / انتشارات سروش / چاپ اول 1396