150,000تومان
ناموجود
| مترجم | |
|---|---|
| انتشارات | |
| سال چاپ | 1342 |
| تعداد صفحه | 184 |
| نوع جلد | شومیز |
| قطع | رقعی (14.1*21.2) |
| درجه کیفی کتاب | A+ |
سفرنامه اَبودُلَف. به زبان عربی، اثر مسعر بن مهلهل اَبودُلَف ينبوعی (منسوب به بندر ينبوع واقع در کرانه‌ی شرقی بحر احمر) خَزرَجی (منسوب به قبیله‌ی خزرج)، جهان‌گرد، شاعر و دانشمند عرب، از قدیم‌ترین سفرنامه‌های جهان اسلام که در اوایل قرن چهارم هجری نوشته شده و حاوی اطلاعاتی سودمند درباره‌ی آسیای مرکزی، ،چین، هند، و ایران است.
تاریخ و محل تولد و درگذشت ابودلف دانسته نیست و اطلاعات درباره‌ی او بر اساس اخباری پراکنده در آثار خود او و مطالب ارزشمند ابن ندیم (وفات: ۳۸۵) و ثعالبی نیشابوری (وفات: ۴۲۹) است. چنین به نظر می‌آید که ابودلف به عنوان شاعر مدیحه‌سرا، چندی در خدمت نصر بن احمد سامانی، امیر بخارا (۳۳۱-۳۰۱) به سر برده است. وی به سال ۳۳۱ به چین و هند سفر کرده و طی سال‌های ۳۳۱ – ۳۴۱، در شهرهای ایران به سیر و سیاحت پرداخته است. او مدتی نیز در خدمت امیر سیستان، ابو جعفر محمد بن احمد و صاحب بن عباد (وفات: ۳۸۵)، وزیر آل بویه، روزگار گذرانده است. ابن ندیم و ثعالبی هر دو از وی به عنوان ادیب و جهان‌گردی که در راه سفر، دشواری‌های بسیاری را تحمل کرده یاد کرده‌اند. ابودلف، به عنوان شاعری خوش‌قریحه، خود را به بنی ساسان، جماعتی از مردم فقیر که با مدیحه‌گویی و معرکه‌گیری روزگار می‌گذراندند، وابسته می‌داند. او، علاوه بر قطعه شعرهای کوتاه، قصیده‌ای مفصل (رائیه) دارد و در آن‌ها، به پیروی از بنی ساسان، فساد اجتماعی عهد عباسیان را نکوهش کرده و خود را از دوستداران رسول اکرم صلى الله عليه و آله و سلّم و خاندان طهارت شناسانده است.
منبع: فرهنگ آثار ایرانی – اسلامی / جلد چهارم / نوشته‌ی علی آل داود و احمد سمیعی (گیلانی) / انتشارات سروش / چاپ اول 1396
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.