طوبا و معنای شب نوشته شهرنوش پارسی پور

معرفی کتاب طوبا و معنای شب

طوبا و معنای شب (۱۳۶۷؛ نگارش: شهریور ۱۳۶۶) رمانی (حدود ۹۵000 کلمه)، از شهرنوش پارسی‌پور است. مکان و زمان وقوع: تهران؛ از دهه‌ی ۱۲۸۰ تا دهه‌ی ۱۳۵۰.

طوبی پس از مرگ پدر تا چهارده سالگی ظهور فرشته‌ی خداوند و بسته شدن نطفه‌ی الهی در دلش – به سبک مریم عذرا – را انتظار می‌کشد اما وقتی در این سن به جای مادرش که توسط حاجی محمود خواستگاری شده است، به ازدواج حاجی درمی‌آید این رؤیا تبدیل به حقارتی سرکوفته می‌شود. او حتی آن‌قدر لایق نیست که خداوند حداقل یک بار برای او باران بباراند – و این را حاجی محمود به بدقدم بودن طوبی تعبیر می‌کند.

طوبی در چهار سالی که در خانه‌ی شوهر است هیچ‌گونه مسؤولیتی ندارد و وقتی برای اولین بار کاری به او رجوع می‌شود که مستلزم بیرون رفتن از خانه است، بر اثر سربه‌هوایی او به طلاق می‌انجامد. در همین خروج است که آقا (آقای خیابانی) برای اوّلین و آخرین بار در زندگی او ظاهر می‌شود و خاطره‌ای بس عمیق توأم با عشقی روحانی در روح او بر جای می‌گذارد.

منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشته‌ی محمد شریفی / ویراسته‌ی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387