پدران و پسران نوشته ایوان تورگنیف

معرفی کتاب پدران و پسران

پدران و پسران رمانی از ایوان سرگیویچ تورگنیف (۱۸۱۸-۱۸۸۳)، نویسنده‌ی روس، که در ۱۸۶۲ انتشار یافته است. این رمان شدیدتر از دیگر آثار تورگنیف مناظراتی برانگیخته، از این جهت که در تاکید بر تضادهای نسل کهن و نو اصرار نشان داده است. لیکن نبردی که بر سر پدران و پسران در گرفت، به دلیل این عقیده‌ی شایع آن روز نیز بود که این رمان بیشتر کاریکاتوری است از نسل نو تا موضع‌گیری جدلی. سرتاسر اثر متمرکز است بر روی بازاروف، چهره‌ای داستانی که تورگنیف در تعریف او واژه‌ی «نیهیلیست» را آفرید: به تعریف آرکادی کیرسانوف، دوست بازاروف، او نیهیلیست است «از این رو که در برابر هیچ مرجع قدرتی سر فرود نمی‌آورد و هیچ اصلی را بی‌بررسی نمی‌پذیرد». ماجرای رمان، به عکس وجود نفسانی قهرمان که بسیار پیچیده است، نسبتاً ساده و یک بعدی است. دو دانشجو، یوگنی بازاروف، پزشک فردا و دوستش، آرکادی کیرسانوف، پس از سه سال دوری از دهکده‌ی زادگاهی خود، به آن بازمی‌گردند. ابتدا در خانه‌ی بستگان آرکادی توقف می‌کنند: پدر خانواده، که همسرش درگذشته است مرد کم‌رو و پرتلاشی است که تمام وجودش وقف عشق پیرانه‌سر و غم ملک پس از الغای مناسبات کهن ارباب رعیتی است؛ و عمویی، از افسران سابق گارد، که در پی ماجرایی عشقی خدمت نظام را ترک گفته و در روستا انزوا جسته است. طی جدالی که در آن این دو جوان (به ویژه بازاروف) رویاروی خویشان آرکادی قرار می‌گیرند، طرز فکر نسل نو نمودار می‌شود. نه تنها اندیشه‌های نوی که بازاروف بیان می‌کند بلکه شیوه‌های بیان گستاخانه و بعضاً عمدی ولی بیشتر دیمی و ناخواسته‌ی او موجب تضاد می‌گردد. وی، بدین‌سان میزبانان خویش را، که به آداب و سنن دلبسته‌اند، عمیقاً آزرده می‌سازد.

منبع: فرهنگ آثار (جلد دوم)؛ انتشارات سروش