کیمیای سعادت نوشته محمد غزالی

معرفی کتاب کیمیای سعادت

کیمیای سعادت (تأليف: بین ۴۹۰ تا ۵۰۰ قمری) کتابی دینی – اخلاقی – حکمی – عرفانی (حدود ۲۴۰0۰۰ کلمه) از امام محمد غزالی است.

مشتمل است بر چهار «عنوان» و چهار «رکن». «عنوان»ها عبارت است از: «در شناختن نفس خویش»؛ «در شناختن حق، سبحانه و تعالی»؛ «در معرفت دنیا»؛ «در معرفت آخرت». و «رکن»ها عبارت است از: «عبادات»؛ «معاملات»؛ مهلکات»؛ «منجیات» که هر یک شامل ده اصل است. مؤلّف آن را بعد از احیاء علوم الدین که به عربی و بسیار مفصل بود، نوشته در واقع خلاصه‌ی ساده‌ای از اثر یاد شده به زبان فارسی ترتیب داده است، به این انگیزه که خواننده‌ی عامی نیز بتواند به یاری این کیمیا، خود را از صفات نقص پاک و برهنه کند و به صفات کمال آراسته شود. کیمیای سعادت مهم‌ترین اثر فارسی غزالی و از ارزشمندترین متون ادب فارسی است. نثر آن ساده و در عین حال لطیف و جذاب است. نخستین بار در ۱۲۵۳ قمری، و از آن پس بارها در ایران و هند انتشار یافت و ظاهراً منقح‌ترین نسخه‌ی موجود متعلّق به حسین خدیو جم است که در ۱۳۵۴ چاپ شد.

منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشته‌ی محمد شریفی / ویراسته‌ی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387