معرفی کتاب تاریخ ادبیات در ایران
تاریخ ادبیات در ایران (۱۳۳۲ تا ۱۳۷۰) کتابی از ذبیحالله صفا در شرح احوال و آثار شاعران و نویسندگان ایرانی از آغاز عهد اسلامی (سدهی اول) تا میانهی سده دوازدهم قمری است.
مشتمل است بر پنج جلد در هشت مجلد که طی حدود چهل سال فراهم آمد و ترتیب انتشارشان از این قرار است: جلد اول (از آغاز عهد اسلامی تا دوره سلجوقی) در ۱۳۳۲؛ جلد دوم (از میانهی سدهی پنجم تا آغاز سدهی هفتم قمری) در ۱۳۳۴؛ جلد سوم (از اوایل سدهی هفتم تا پایان سدهی هشتم) در دو بخش: بخش اول در ۱۳۵۱ و بخش دوم در ۱۳۵۲؛ جلد چهارم (از پایان سدهی هشتم تا اوایل سدهی دهم) در ۱۳۵۶؛ جلد پنجم (از آغاز سدهی دهم تا میانهی سدهی دوازدهم) در سه بخش: بخش اول در ۱۳۶۲ و بخش دوم در ۱۳۶۴ و بخش سوم در ۱۳۷۰.
از مراجع مشهور و معتبر در زمینهی تاریخنگاري ادبیات ایران است و مؤلف در هر جلد، پیش از ذکر سرگذشت شاعران و نویسندگان هر دوره و بحث دربارهی آثار و افکار آنان، برای آشنایی خواننده فصولی را به اوضاع سیاسی و اجتماعی، وضع علوم و دانشها و همچنین مباحث عمدهی دینی و کلامی هر دوره و وضع کلی ادبیات و علوم ادبی اختصاص داده است.
مؤلف در ۱۳۷۲، در تجدید چاپ دورهی تاریخ ادبیات در ایران نام آن را به تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو زبان فارسی تغییر داد.
منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشتهی محمد شریفی / ویراستهی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.