کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد نوشته گابریل گارسیا مارکز

درباره کتاب کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد

قهرمان داستان کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد، سرهنگ بازنشسته بی پولی است که در جنگ هزار روزه (1899 – 1902) شرکت داشته است و اکنون در یک دهکده گرم و پر باران کلمبیا زندگی می‌کند. دو نماد امید در زندگی یکنواخت سرهنگ یکی انتظار دیرین اوست برای وصول چک بازنشستگی که موجب می‌شود هر جمعه به استقبال کشتی پست برود، و دیگری خروس ‌جنگی میراث پسر متوفی اش آگوستین.

“کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد” را یک رمان سیاسی دانسته اند و به راستی اشارات زیرکانه اش به «دوران خشونت» _مانند ساعت منع عبور و مرور شبانه اعلامیه های زیرزمینی سانسور مطبوعات_ حال و هوایی آکنده از تنش سیاسی به وجود می‌آورد.