جبه خانه نوشته‌ی هوشنگ گلشیری

معرفی کتاب جبه خانه

جُبّه‌خانه (۱۳۶۲) مجموعه‌ی چهار داستان از هوشنگ گلشیری: «جبه‌خانه»؛ به خدا من فاحشه نیستم؛ بختک؛ سبز مثل طوطی، سیاه مثل کلاغ. در داستان بلند «جبه‌خانه» (حدود 17000 کلمه) (نگارش اول: مهر ۱۳۵۳؛ بازنویسی: خرداد ۱۳۶۰) از این مجموعه،

مکان و زمان و نوع: اصفهان: (بنا به قراین) دهه‌ی ۱۳۵۰. دانشجوی جوانی که شب‌هنگام در مکانی خلوت مشغول درس خواندن برای امتحان فردا است، به دعوت زنی سوار بر اتومبیلی گران‌قیمت، به ویلای اعیانی او می‌رود. در ویلا مرد دیگری به نام جانی حضور دارد. زن و جانی در حضور جوان بگو‌مگو می‌کنند و چیزهایی از گذشته‌ی خود را روی دایره می‌ریزند. جوان بیشتر ساکت است و مرافعه‌ی مرد و زن را تماشا می‌کند. آخر شب، وقتی که با زن به اتاق خواب، که در واقع جبه‌خانه‌ای پر از اسباب و اشیاء عتیقه است، می‌رود، درمی‌یابد که زن و شوهر هر روز برای سرگرمی بازی تازه‌ای در‌می‌آورند و او بازیچه‌ی آن شب آنان بوده است. با هجوم جانی به اتاق خواب، جوان از پنجره می‌گریزد و به نزد پدرش که از فعالان سیاسی است بازمی‌گردد و نصایح او را می‌شنود.

منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشته‌ی محمد شریفی / ویراسته‌ی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387