نان و شراب نوشته‌ی اینیاتسیو سیلونه

درباره کتاب نان و شراب نوشته اینیاتسیو سیلونه

قهرمان اصلی داستان، پتروسپینا، در واقع شبحی از خود نویسنده است و به این جهت می توان کتاب نان و شراب را یک اثر «اوتوبیوگرافیک» به حساب آورد. نان و شراب حاوی داستان مهیجی است از زندگی دهقانان فقير (كافونها) ایتالیا که در آن عادات و آداب و رسوم و معتقدات خرافی و وضع زندگی اسف بار ایشان به زبانی ساده و شیرین و پرطنز و کنایه تشریح شده است. کتابی است سرشار از هیجان و مملو از صحنه های زنده و جالب توجه انسانی که در همه جای آن احساس انسان دوستی و عواطف بشری و وجدان سیاسی و اجتماعی و عشق به آزاد زیستن و آزاد اندیشیدن موج می زند. تنها در بند خود نبودن و رفاه و تنعم توام با بردگی را حقیر و خوار شمردن و به خاطر اجتماع زيستن درسی است که این اثر زیبا و ارزنده به ما می آموزد. در حقیقت قهرمان این اثر، که بی شک یکی از شاهکارهای «مدرن» ادبیات اجتماعی و سیاسی قرن اخیر بشمار می رود، تنها خود نویسنده نیست بلکه مهر ایتالیا از زشت ترین و پلید ترین و غیرانسانی ترین سرشتها گرفته تا چهره های تابناکی چون دن بنه دتو درکشیش قرية روکا و کریستینا دخترک نجيب زاده و حساس و مذهبی ولی انسان دوست و با شرف و بيانكينا زن لوند و هرزه و در عین حال شريف و فداکار در آن نقش عمده ای بر عهده دارند. این اثر حماسه ای است از فداکاری مردمی که در لای چرخ ماشین تحول اجتماعی ایتالیای فاشیست گیر کرده اند و برای رهایی خود و بوجود آوردن زندگی بهتر و دنیای بهتری تلاش می کنند. در این اثر نقش کلیسا در دستیاری با حکومت ظلم و زور به خوبی نشان داده شده و اگر کشیشانی چون دن بنه دتو حاضر نشده اند بر سرسپردگی و پیروی کلیسا و پاپ از حکومت دیکتاتوری صحه بگذارند به بدترین وضعی سر به نیست شده اند.